قدس آنلاین: «نیل پستمن» جامعه‌شناس آمریکایی در کتاب «زندگی در عیش مردن در خوشی» با ارائه مستندات بسیار، می‌کوشد نشان دهد درک و شعور جامعه کتابخوان دیروز بسیار فراتر از فهم نسل پرورده عصر رسانه‌های تصویری است. او می‌گوید: ما با شیوه‌های نوین آموزشی و استفاده از رسانه‌های تصویری نو خلاقیت ذهنی دانش‌آموزان را از بین می‌بریم و قدرت تفکر انتزاعی را از آن‌ها می‌ستانیم؛ چرا که تعلیم به شیوه سرگرمی برای ایجاد جذابیت در فرایند آموزش نتیجه عکس داده است.
حالا امروز همه‌گیری کرونا، آنچه را پستمن و دیگرانی چون او از آن می‌هراسیدند، برای برنامه‌ریزان آموزشی به ضرورتی اجتناب‌ناپذیر تبدیل کرده است؛ به‌گونه‌ای که به قول رئیس انجمن مددکاری ایران، آموزش مجازی، مواجهه کودکان ما را با گوشی‌های اندروید، 10 سال جلو انداخته است. موضوعی که آسیب‌های آن در زمانی نه چندان دور خود را نشان خواهد داد.
جامعه برای آموزش مجازی آماده نبود
«شکیبایی»، پدر یکی از دانش‌آموزان معتقد است آسیب‌های این شیوه آموزشی به دلیل آماده نبودن جامعه برای اجرای آن که شامل مسائل فرهنگی مرتبط با استفاده از اینترنت به‌ویژه برای دانش‌آموزان دبستانی است بیشتر از فواید احتمالی آن خواهد بود.
وی ادامه می‌دهد: شرایط به‌گونه‌ای شده که دانش‌آموزان از همان مقطع ابتدایی، بیشتر در حال چت کردن و گشتن در فضای مجازی هستند. بسیاری از بچه‌های ابتدایی که تا پیش از این گوشی هوشمند نداشتند، حالا پیج اینستاگرام دارند!
بچه‌ها اشتیاقی به شرکت در کلاس‌های آنلاین ندارند
مادر دانش‌آموز دیگری هم می‌گوید: بچه‌ها اشتیاقی به شرکت در کلاس‌های آنلاین ندارند و بیشتر به چت کردن با سایر همکلاسی‌های خود تمایل نشان می‌دهند، به طوری که بسیاری از آن‌ها گروه‌هایی در فضای مجازی تشکیل داده‌اند.
خانم خرسند می‌گوید: از طرف دیگر استفاده مداوم از شبکه‌های مجازی، مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان را در انجام تکالیفشان کمتر کرده و همین مسئله موجب بروز اختلافاتی بین والدین با فرزندانشان شده است.
چاره‌ای جز پذیرش نیست
خانم سام، مادر یکی دیگر از دانش‌آموزان با بیان اینکه احتمال سوءاستفاده بچه‌ها از فضای مجازی وجود دارد، تأکید می‌کند والدین باید ضمن همراهی با فرزندانشان، نرم‌افزارهای غیر ضروری را روی گوشی آن‌ها نصب نکنند.
وی ادامه می‌دهد: آموزش‌های مجازی علاوه بر هزینه‌هایی که برای خانواده‌ها دارد موجب ورود ناگهانی و زودهنگام دانش‌آموزان به‌ویژه در مقطع دبستان به فضای مجازی شده است که متأسفانه چاره‌ای جز پذیرش آن نیست.
خانم سام با اشاره به افزایش زمان استفاده دانش‌آموزان از گوشی‌های هوشمند و تبلت اضافه می‌کند: گرچه ورود دانش‌آموزان به آموزش مجازی در شرایط فعلی می‌تواند مؤثر باشد، اما بهتر است همزمان با این ورود، معلم‌ها و خانواده‌ها نیز همراه دانش‌آموزان از آموزش‌های مناسب برخوردار شوند تا در حد امکان از بروز آسیب‌ها پیشگیری شود، زیرا حداقل تهدید در این شرایط، این است که وقت بچه‌ها به جای آموزش و یادگیری، صرف چت با دوستان، وب‌گردی و یا دانلود بازی‌ها شود و به بطالت بگذرد.
راه 10 ساله را یکماهه طی کردند
رئیس انجمن مددکاری ایران معتقد است: آموزش مجازی موجب شد اگر قرار بود 10 سال دیگر بچه‌های ما گوشی اندروید در دست بگیرند، این اتفاق الان رخ دهد. در واقع بچه‌های ما راه 10 ساله را در یک ماه طی کردند و خیلی زودتر از زمانی که باید، گوشی دستشان گرفتند و وارد فضای اینترنت شدند.
موسوی چلک می‌گوید: یکی دو ماه اول شیوع ویروس کرونا، پدر و مادرهای شاغل، در خانه قرنطینه بودند و بچه‌هایشان را کنترل می‌کردند، اما اکنون که با فاصله‌گذاری اجتماعی، تمام شاغلان مشغول کار هستند، بچه‌ها در خانه تنها مانده‌اند و با شروع به کار مدارس، نگرانی خانواده‌ها چند برابر شده است.
خالی بودن جای پرورش در آموزش مجازی
اما تقی ابوطالبی احمدی، دکترای تخصصی روان‌شناسی تربیتی ورود به فضای مجازی در حوزه آموزش را یک فرصت و گام آموزش و پرورش برای پرکردن خلأ آموزشی و راه اندازی شبکه شاد را اقدامی شایسته می‌داند که البته نیازمند مدیریت جامع و دقیق‌تری است.
او هم با تأکید بر اینکه اگر آموزش‌های مجازی و استفاده از این فضا مدیریت نشود آسیب‌های متعددی کودکان و نوجوانان را تهدید خواهد کرد، می‌افزاید: اگر استفاده از محتویات فضای مجازی و خوراکی که از طریق این رسانه قوی منتقل می‌شود متناسب با فرایند رشد شناختی- جسمانی، عاطفی- عقلانی، اجتماعی، روانی، معنوی، سیاسی و حتی اقتصادی کودک و نوجوان نباشد جریان رشدی آن‌ها را دچار آسیب‌های غیرقابل جبرانی می‌کند و همین موضوع، مسئولیت آموزش و پرورش را دشوارتر از گذشته کرده است.
وی ادامه می‌دهد: آموزش و پرورش ما به یک رسانه قوی با محتوای آموزشی جذاب نیاز دارد که علاوه بر آموزش، به محتوای مهم پرورش و تربیت نیز توجه داشته باشد.
وی با اشاره به خالی بودن جای پرورش در آموزش مجازی می‌گوید: در کلاس‌های حضوری معلم در کنار آموزش محتوای کتاب‌های درسی، به فرایند رشد همه‌جانبه دانش‌آموزان نیز توجه ویژه دارد؛ اما با مجازی شدن آموزش، موضوع مهم تربیت و پرورش دانش‌آموزان به طور کامل بر دوش خانواده‌ها افتاده است و اگر والدین مهارت‌ها و تخصص لازم برای برقراری تعامل با فرزندانشان را نداشته باشند آسیب‌های زیادی در این فضای جذاب و سرگرم‌کننده آن‌ها را تهدید خواهد کرد. بنابراین ضرورت دارد آموزش و پرورش در آموزش‌های مجازی علاوه بر بحث آموزش، به فعالیت‌های پرورشی و فرهنگی نیز توجه داشته و با تولید محتوای جذاب برای گروه‌های سنی مختلف، فرایند رشد دانش آموزان را دنبال کند.
به گفته ابوطالبی احمدی استفاده از فضای مجازی برای همه افراد از جذابیت بالایی برخوردار است که اگر فردی به آن وابسته شود پیامدهای منفی بی‌شماری از جمله اعتیاد به اینترنت را به همراه خواهد داشت؛ بنابراین آموزش‌های مجازی باید در زمان مشخص و دقیق انجام شود تا خانواده‌ها بتوانند زمان حضور فرزندانشان را در فضای مجازی مدیریت کنند.
انتهای پیام/
نظر شما